Ανήκουν στην ίδια ομοταξία ( αραχνοειδή ) με τις αράχνες και τα ακάρεα. Έχουν καταγραφεί 14.000 είδη σκορπιών.

Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η ουρά τους που καταλήγει στο κεντρί από το οποίο και εκχέουν το δηλητήριο.

Ο σκορπιός αναπαράγεται με αυγά τα οποία όμως δεν εναποθέτει στο περιβάλλον του αλλά τα κουβαλά στο εσωτερικό του σώματος του. Όταν γεννηθούν οι νεαροί σκορπιοί παραμένουν στη ράχη της μητέρας τους μέχρι την πρώτη έκδυση του δέρματος τους.. Ανάλογα με το είδος μπορεί να ζήσει από 3 έως και 5 χρόνια.

Κατά την διάρκεια της μέρας παραμένουν σημεία σκοτεινά, υγρά και ζεστά, όπως κάτω από πέτρες και ξύλα,, σε υπόγειες φωλιές στο έδαφος ή και σε κουφάλες δέντρων. Χρειάζονται προσοχή γιατί στην περίπτωση που μπουν σε μια κατοικία μπορούν να κρυφτούν μέσα σε παπούτσια, ρούχα, συρτάρια ή κάτω από έπιπλα.

Οι πιθανότητα να μπουν σε σπίτια αυξάνεται από την παρουσία άλλων εντόμων στο σπίτι όπως οι κατσαρίδες που αποτελούν λιχουδιά για την δίαιτα τους.
Από τα 14.000 είδη τα 25 θεωρούνται επικίνδυνα και μάλιστα οι μικροί σε μέγεθος. Το δηλητήριο τους μπορεί να προκαλέσει υπέρταση ή ακόμα χειρότερα υπόταση και πνευμονικό οίδημα. Συμπτώματα του τσιμπήματος τους είναι, εμετός, εφίδρωση, σιαλισμός, πριαπισμός οι σπασμοί και το κώμα.

Μέτρα Προστασίας
Κατάλληλος ρουχισμός και μέσα προστασίας κατά την διάρκεια εργασιών που έχουν να κάνουν με πέτρες, ξύλα κλπ. Σε περίπτωση τσιμπήματος σκορπιού χρειάζεται ακινητοποίηση, σφιχτό αιμοστατικό δέσιμο ανάμεσα στο σημείο τσιμπήματος και την καρδιά, πάγος και ιατρική παρακολούθηση.